فقط من نیستم ، این سستی و کرختی گریبان خیلی ها رو گرفته ، یه جو ناامیدی عین سم تو هوا پخش شده و اسیر روزمرگیمون کرده حتی کارایی که مدتها براشون برنامه ریزی کردم رو به سختی انجام میدم یا کلا وقتش که میرسه بیخیالش میشم زمان خیلی زود میگذره و با کمترین تنوع ، تنبلی مزمن گرفتیم .
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر برده ی عادات و عقایدت شوی،
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی
اگر روزمرّگی را تغییر ندهی
اگر در زندگی هیچ وقت ریسک نکنی ..راههای مختلف رو امتحان نکنی
ورنگهای متفاوت به تن نکنی،
یا اگر بادیگران برای آموختن و گسب تجربه صحبت نکنی
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند.
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر سفر نکنی،
اگر کتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی و موسیقی طبیعت گوش فرا ندهی
اگر برای خودت ارزشی قائل نباشی
نوشتم ولی اونقدر که باید برای نوشتنش وقت نذاشتم . خیلی چیزا بود که باید مدتها پیش درموردش مینوشتم و ننوشتم . حالا کی حوصله ی خواندن داره !!؟؟
به روزم با یه غم نوشت!!!